22/1/10

ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ και Διασ-ΤΑΣΕΙΣ φιλοσοφικίζουσες.




Περνώντας τα χρόνια και μετρώντας λίγες δεκαετίες ανακαλύπτεις μια μέρα πως τα στάδια από τα οποία έχεις περάσει είναι αρκετά και ενδιαφέροντα ως προς την πλευρά της φιλοσοφικής τους τάσης, τουλάχιστον.
Τρεις δεκαετίες = τρεις βασικές φιλοσοφικές τάσεις.


Δεκαετία πρώτη. Από 1 έως 10 ετών.

Τάση ονόματι «Τελεολογία»
με μεγάλες δόσεις από «Ενσυναίσθηση» «Εμβίωση»)

Πρόκειται για την τάση όλων των πραγμάτων προς κάποιο σκοπό, θεώρηση της σκοπιμότητας.
Ως παιδιά «πρέπει» να κάνουμε όσα κάνουμε και δεν πρέπει να κάνουμε άλλα τόσα και περισσότερα. Τρώμε για να μεγαλώσουμε, κοιμόμαστε για να μεγαλώσουμε, ακούμε τους μεγάλους για να μεγαλώσουμε σωστά (!)…και πάει λέγοντας η ανιαρή αυτή καθημερινότητα την καθώς πρέπει ανάπτυξης.



Δεκαετία δεύτερη. Από 10 έως 20 ετών.

Τάση ονόματι «Φαινομεναλισμός»

Γνωσιοθεωρητική κατεύθυνση που περιορίζει τη θεωρητική γνώση στον κόσμο των φαινομένων- γνωρίζουμε τα πράγματα όπως μας φαίνονται και όχι όπως αυτά είναι πραγματικά. Ναι ναι…σαν αυτό που λέμε «ρεαλισμός» κι ας φαινόταν σε όλους πως αυτή τη δεκαετία ο νέος άνθρωπος έχει τα μυαλά πάνω από το κεφάλι. ΛΑΘΟΣ. Τα μυαλά είναι μέσα στο κεφάλι απλά το κεφάλι δεν ξέρει προς τα πού να γείρει.



Δεκαετία τρίτη. Από 20 έως 30 ετών.

Τάση ονόματι «Εμπειρισμός»

Θεωρία που δέχεται σαν μοναδική πηγή της γνώσης την εμπειρία, με προεκτάσεις στον «Εμπειριοκριτισμό», κριτική της εμπειρίας ή "φιλοσοφία της καθαρής εμπειρίας", που έχει σαν σκοπό να ξεκαθαρίσει τη γνώση από όλα τα μεταφυσικά και τα a priori συστατικά της και έτσι να αποκαταστήσει μια "καθαρή εμπειρία".
Χα! Αυτό που λένε:
δεν γνωρίζω τίποτα (αν δεν πειστώ μετά από χιλιάδες επιχειρήματα και άρνηση μέχρι τελικής πτώσης)
δεν φοβάμαι τίποτα (διότι ποτέ μου δεν είδα τον χάρο, ούτε το πνεύμα της πρώην ιδιοκτήτριας του διπλανού παλιού σπιτιού , ούτε τους πολέμους και τις μάχες γιατί πάνε τώρα αυτά… όλα είναι τρανές βλακείες)
και βεβαίως ΔΕΝ είμαι τελικά ελεύθερος γιατί απλά ΔΕΝ γουστάρω να είμαι ελεύθερος και κόφτε τα όλα αυτά τα περί ιδανικού της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

Για την επόμενη δεκαετία μάλλον δεν υπάρχει βεβαιότητα από πλευράς μου για την ώρα. Φόβοι ναι, υπάρχουν, όπως και περιέργεια. Κι αν ετούτο εδώ το blog υπάρχει ώσπου να υπάρξει και η βεβαιότητα για την δεκαετία αυτή τότε ένα μόνο ελπίζω! Να μην χρειαστεί να μιλήσω για την τάση του «Ηδονισμού».
Σας παρακαλώ πολύ, δεν θα 'θελα…!!


Κούκου.







`

2 Σχολίασαν:

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Δεκαετία 4η: Προεξοφλείς λίγη από την 5η και νοσταλγείς λίγη από την 2η, συνάμα ξαναματαγυρίζεις στις σκέψεις της 1ης και διαπιστώνεις πως όσα βιβλία κι αν διάβασες κι όση γνώση κι αν πήρες ήταν όλα για να σε κάνουν να αποδεχτής πως εκείνα που σκεφτώσουνα στα 10σου ήταν για σένα όλα ορθά και σε κάλυπταν. Στην 5η δεκαετία απορείς γιατί μπήκες στο βάσανο να ανακαλύψεις τον κόσμο αφού ήδη όλα όσα σε αφορούν τα γνώριζες.
Πλάκα έχει:)

Καλή Κυριακή.

ΚουκουΒάγια είπε...

Δεν έχει απλώς πλάκα. Εχει χοντρή πλάκα! Όπως επίσης ενδιαφέρον έχουν και τα ρήματα που σχετίζεις με τις δεκαετίες.
Προεξοφλώ,
νοσταλγώ,
ξαναματαγυρίζω,
διαπιστώνω,
αποδέχομαι,
σκέφτομαι,
καλύπτομαι,
ανακαλύπτω,
γνωρίζω...

Καλό βράδυ Κωνστανίνε.
Με έχεις βάλει σε σκέψεις...λίγες δεκαετίες ακόμα μου λείπουν για να κατασταλάξω!