Παραδέχτηκα
Διαδρομές υποψίας τα χρόνια μουα
ναζήτηση ξένων κι απόντων.
Ξεφτισμένες ελπίδες τα πιόνια μου
σε παιχνίδια θολών συμφερόντων.
Κι όπως έπινα απ' το άδειο ποτήρι σου
τους χυμούς της στεγνής ηδονής μου
τότε ακούμπησε η αύρα του πόθου σου
τη δροσιά της βρεγμένης φωνής μου.
Τις κραυγές μου επάνω σου κέντησα
και τις στόλισα με υποσχέσεις,
μα εσύ ένιωσες πως κάθε υπόσχεση
ήταν μόνο χυδαίες διαθέσεις.
Τώρα πια ξενυχτώντας τους πόνους μου
στου σκαμμένου μου νου τις ρυτίδες
θα γλεντάω τους άγριους φόνους μου
σε λευκά φύλλα από εφημερίδες.
Περπατάω σκυφτός στα σεντόνια μου
μ' ένα "αχ" κι ένα "λιώνω" για σένα.
Μια σταγόνα σου μόνο στο σώμα μου...
κι ας κυλάει αργά, κουρασμένα..
Κι όσα δέχτηκα,
όπου εμπλέχτηκα,τα παραδέχτηκα
και είμαι εδώ.
29/5/06
Παραδέχτηκα
Ξύπνησε ΚουκουΒάγια στις 5/29/2006 01:11:00 π.μ.Ετικέτες ΕΡΗΜΕΣ ΡΙΜΕΣ
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 Σχολίασαν:
Κυρία μου .....υποκλίνομαι!!!!
Σα να το 'γραψες για .....μένα είναι!!!!
:-)
καταπληκτικό Βάγια.....
Γιατι΄ξέρεις ότι οι εμπνεύσεις δεν έρχονται κάθε στιγμή ....Μας συναντούν εντελώς τυχαία και ξαφνικά,,,,
Ναι, δεν έρχονται κάθε στιγμή!
Είναι αυτό που λέμε:
-Πόνεσα...και το εκτόνωσα!!!
Καταλαβαίνετε...
Orfeus,
λες να το 'γραψα για 'σένα?
Δεν αποκλείεται!!!
Κουκουβάγια
αποκλειεται! Γιαμενα το εγραψες!
Αμα σου λεω..... ηρθε ενα πουλακι τη νυχτα και σου τα ειπε ολα! Δεν μπορει....
argentina μου γλυκιά,
έτσι μου έρχεται αυτό το πουλάκι που έρχεται τις νύχτες να το στείλω από κει που ήρθε με εισιτήριο χωρίς επιστροφή μπας και βρούμε την υγειά μας ομαδικώς. Αν είναι να έρχεται κάθε φορά και να μου έχει τέτοια μαντάτα, καλύτερα να έρχεται κάνας τσαλαπετινός, κάνας μπούφος να λεει καμιά χαζομάρα να σκάσει και κάνα χαμόγελο....
Δημοσίευση σχολίου