Απ' το παράθυρο έξω

Απ' το παράθυρο έξω


Ήρθε η νύχτα με μια αγκαλιά ψιχάλες.
Δεν φοβήθηκα!!!
Τις έσταξε μεμιάς, όλες!
Απ’ το παράθυρο έξω τις έσταξε
κι αυτές ποτίσανε τον κήπο...τον αφράτεψαν.

Ήρθε η μέρα με μια αγκαλιά φως.
Δεν φοβήθηκα!!! Το σκόρπισε μεμιάς, όλο!
Απ’ το παράθυρο έξω το σκόρπισε
και αυτό ακούμπησε στο χώμα...και το έλαμψε.

Ήρθε ξανά η νύχτα με μια αγκαλιά σκοτάδι.
Φοβήθηκα!!! Το σκόρπισε με μιας όλο.
Απ’ το παράθυρο έξω το σκόρπισε
κι αυτό μαύρισε το χώμα...και το βούλιαξε.

Θα ‘ρθει η μέρα αγκαλιά με το λουλούδι μου?
Να μην φοβηθώ!!!
Να το κρατήσει απ’ το κοτσάνι, περήφανα?
Απ’ το παράθυρο έξω να το αφήσει
κι αυτό να ανθήσει στον κήπο μου...

και να γεννήσει...
...τις ομορφιές της αγκαλιάς


-που έχω ξεχάσει..