Το παράθυρο

-…έλα…δεν μπορείς να περπατήσεις λίγο πιο γρήγορα?
-Έρχομαι! Βιάζεσαι? Αφού ξέρεις, στην άμμο δεν μπορώ να περπατήσω καλά!
-Είναι ώρα τώρα που το βλέπω αυτό το σπίτι και με έχει φάει η περιέργεια…αλλόκοτο μου μοιάζει...
-Ε κοντεύουμε, σε πέντε λεπτάκια θα είμαστε εκεί.

-Πω πω! Απίστευτο! Κρινάκια της θάλασσας φυτεμένα σε γλάστρα! Και ανθισμένα μέρα μεσημέρι! Εγώ ήξερα ότι αυτά ανθίζουν για λίγα λεπτά μόνο, με την ανατολή του ήλιου και μόνο για μια μέρα!
-Είσαι σίγουρη?
-Βέβαια! Θυμάμαι πριν χρόνια κάπου στο Αιγαίο όπου έγινε ολόκληρο θέμα για ένα κρινάκι που άνθισε...ξυπνήσαμε άρον άρον για να προλάβουμε να το δούμε με ανοιγμένα τα πέταλα!
-Τι να πω...
-Πάμε λίγο πιο πέρα, φυσάει...μάλλον κάποιο παράθυρο ανοιγοκλείνει και χτυπάει από τον αέρα. Πάμε να δούμε μήπως φαίνεται τίποτα μέσα...
-Ναι έρχομαι.


-Έλα έλα…Δεν είναι δυνατόν!!!
-Πλάκα μας κάνουν? Τι είναι αυτό? Μήπως είναι καθρέφτης?
-Για κάτσε να δω...όχι...τι καθρέφτης? Δεν είναι καθρέφτης!
-Μα η θάλασσα είναι στα πέντε μέτρα πίσω μας, πως είναι δυνατόν μέσα από το παράθυρο, μέσα στο σπίτι να υπάρχει κι άλλη θάλασσα?? Θα τρελαθώ...ποιο είναι το έξω και ποιο το μέσα απ’ το παράθυρο?
-Χριστέ μουουουου...!!! Δε το πιστεύω αυτό που βλέπω!!!
-Η παραλία είναι δύο χιλιόμετρα. Στο χάρτη το είδα. Η παραλία είναι μια! Δεν υπάρχει καμιά λωρίδα γης στη μέση κι από την άλλη κι άλλη παραλία!
-Με δουλεύεις? Φυσικά και είναι μια η παραλία!
-Και μέσα στο σπίτι τι είναι? Θάλασσα δεν είναι κι αυτό? Και αμμουδιά...πιστό αντίγραφο της άμμου που πατάμε και της θάλασσας πίσω μας.
-Πρόσεξες? Απ’ έξω το σπίτι φαίνεται κλειστό, έχει τοίχους, σκεπή, όλα κανονικά. Αν κοιτάξεις όμως από το παράθυρο μέσα στο σπίτι, δεν υπάρχει τίποτα…μόνο η παραλία!

-Πάμε να φύγουμε!
-Κάτσε λιγάκι ακόμα...θέλω να...
-Πάμε να φύγουμε σου λέω! Κάτι ξέρανε οι άλλοι και μας λέγανε να μην έρθουμε. Κι εμείς γελάγαμε με την ιστορία της «περίεργης» του νησιού!! Να δω εγώ πόσοι θα γελάσουν με τη δική μας ιστορία!
-Εγώ δεν πρόκειται να πω τίποτα σε κανέναν! Δεν θα με πιστέψουν. Απλά θα τους φέρω να το δουν με τα ίδια τους τα μάτια!
-Κάνε ότι θέλεις! Εγω δεν ξανάρχομαι εδώ! Και πάμε να φύγουμε είπα! Τώρα!
-Πάμε ναι. Μα...τι ώρα είναι? Κοίτα...αρχίζει να νυχτώνει! Μέρα μεσημέρι γιατί δύει ο ήλιος????