-Όταν λες να περάσουμε απέναντι?
-Απέναντι! Δε βλέπεις? Απέναντι!
-Πως θα περάσουμε απέναντι?
-Από τη γέφυρα. Έχει λίγη ομίχλη αλλά δεν μας εμποδίζει!
-Από ποια γέφυρα?
-Αυτή την ξύλινη, την τοξοτή!
-Δεν βλέπω καμιά γέφυρα. Ούτε ξύλινη, ούτε τοξοτή, ούτε τίποτα.
-Αλήθεια το λες? Κι αυτό που βλέπω εγώ τι είναι?
-Δεν ξέρω.
-Δεν μπορεί! Είναι επιτακτική ανάγκη να περάσουμε απέναντι. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει η γέφυρα που βλέπω πρέπει με κάποιον τρόπο να περάσουμε! Ίσως να υπάρχει κάποιο μονοπάτι. Ας ψάξουμε λίγο!
-Δεν υπάρχει τίποτα να ψάξουμε.
-Πως! Κάτι θα υπάρχει! Αν ψάξουμε θα βρούμε κάποιον τρόπο. Ακόμα και μονοπάτι να μην υπάρχει, θα βρούμε ένα άνοιγμα να περάσουμε!
-Να περάσουμε που?
-Να περάσουμε απέναντι!
-Δεν θα βρούμε κανένα άνοιγμα.
-Δεν μπορεί! Κάποιος τρόπος θα βρεθεί να περάσουμε απέναντι!
-Κανένας τρόπος.
-Μα γιατί?
-Γιατί ΔΕΝ υπάρχει πλέον ΑΠΕΝΑΝΤΙ.-
4 Σχολίασαν:
T-H-E-I-K-O!!! :)
Προτιμωτερο ειναι να μεινω "εδω" που υπαρχει φως. Πισω μου και απεναντι μου ειναι "σκοτεινα"
Όπως νομίζεις εσύ Φανή.
Άλλωστε το "εδώ", το "πίσω" και το "απέναντι" είναι τόσο προσωπικό, υποκειμενικό και σχετικό για τον καθένα...
Καλό βράδυ.
Ναι ειναι προσωπικο.Παντα ημουν απεναντι παρ ολο που υπηρχε ομιχλη, ημουν βλεπεις, τοτε "ατρομητη" ειχα το θρασος της νιοτης..δεν ηξερα
Δημοσίευση σχολίου