Συγχωρώντας το χθες

Σου ‘πα μη φοβάσαι τις σκιές
που γεννούν τα σώματα
κι όταν θα κοιτάζεις τις φωτιές
μη χαθούν τα χρώματα.


Θα ‘μια πάντα δίπλα σου όταν θες
να κερνάω τα πιόματα.
Κι όσα σου χρεώσαν μα δεν φταις
θα σκορπάω στα γιόματα.


Θα γλυκοφιλήσω τα χώματα
που φυτρώσαν συκιές,
συγχωρώντας το χθες.
Και θα ζωγραφίσω τα χρώματα
που βαφτίσαν σκιές,
να δροσίσουν πληγές.


Σβήσε απ’ τα συμβόλαια του χθες
αριθμούς κι ονόματα.
Άνοιξε το βήμα σου και βγες
στης αυγής τα στρώματα.


Θα γλυκοφιλήσω τα χώματα
που φυτρώσαν συκιές
συγχωρώντας το χθες.
Και θα ζωγραφίσω τα χρώματα
που βαφτίσαν σκιές
να δροσίσουν πληγές.