11/12/09

Μεταλλάξεις









-










Ε α στα κομμάτια πια.
Που τα ‘χετε ρημάξει όλα.
Δεν φτάνει που πετάω 37 ώρες μέχρι να βρω λουλούδι σε αυτό το λιβάδι, αυτό το μοναδικό που υπάρχει είναι εντελώς μεταλλαγμένο και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο!
Γιατί βρε?
Τι σας έφταιξα?
Μα δεν βλέπεται την ταλαιπώρια μου? Τη θλίψη, την απελπισία μου? Τον κόπο ζωγραφισμένο στα έρμα, τα πρόωρα γερασμένα μάτια μου?
Ένα λουλουδάκι έψαχνα και μπροστά μου βρέθηκε αυτό το τέρας της φύσης! Δεν φτάνει που αντί για πέταλα έχει ολόκληρα καρότα…Τι άλλο θα δω πια η έρμη η μέλισσα!

-Όπα ρε φίλε! Για μένα λες?
-Ωχ, μιλάς κι όλας?
-Σώπα! Εδώ μιλάς εσύ!
-Μα σας παρακαλώ κύριε…
-Βρε άντε από δω που θα μας πεις και «τέρας της φύσης»! Έχεις κοιτάξει ποτέ τα μούτρα σου στον καθρέφτη? Που ‘ν’ τα πόδια σου βρε? Στα ‘φαγε η μαρμάγκα? Το κεντρί σου το είδες ποτέ που είναι σαν πινέζα φελλοπίνακα?
-Με προσβάλετε κύριε!
-Βρε ουστ από δω που σε προσβάλουμε κι όλας! Αναγκαστήκαμε και μεταλλαχτήκαμε για πάρτη σου και θα έρθεις να μας την πεις κι όλας!
-Για πάρτη μου?
-Ναι ρε, για πάρτη σου! Πάνε δες βρε την κεφάλα σου! Που σου ‘χουν φυτρώσει δυο λαγουδίσια αυτιά μέχρι εκεί πάνω!
-Μπαρδόν?
-Βρε ουστ βρεεεεεεεεεεεεεε…να χαθείς να χαθείς. Μια καλή κουβέντα δεν θα ακούσω από κανέναν!

0 Σχολίασαν: